Dat 2020 over transformatie zou gaan dat wisten we al. Dat het zo plotseling en groots zou zijn, dat heeft waarschijnlijk niemand zien aankomen. Maar er zit ook een heel persoonlijke uitnodiging in.

Als je 1 advies van me wil aannemen, laat het dan deze zijn. Want deze is zo ongelooflijk krachtig en empowering!!

Wat is jouw show-up rate in het leven?

In hoeverre laat jij écht jezelf zien, in ALLES wat je doet? Als je het een percentage zou geven, welke percentage is het dan voor jou? En wees echt heel eerlijk naar jezelf.
90%? 75%? 50%? 20%? 8%?

Misschien ben jij ook gestresst en wil je daar graag vanaf…. denk je.

Maar is dat wel echt zo?

Er zijn namelijk talloze redenen waarom je (wellicht onbewust) toch vasthoudt aan stress. Het kan bijvoorbeeld een heel “veilig probleem” zijn geworden, waardoor je iets anders niet hoeft aan te gaan of hoeft op te lossen.

Stress is de belangrijkste oorzaak dat mensen thuis komen te zitten van werk. En misschien denk je: “dat overkomt mij niet”. Maar dat dacht het grootste deel van de mensen die op dit moment met een burn-out op de bank zit ook. Want het begint vaak heel onschuldig, met dingen als piekeren, slecht slapen, hartkloppingen, niet goed kunnen ontspannen… Herkenbaar?  

Waardoor ervaren we eigenlijk stress? Want het is wetenschappelijk bewezen dat als je 10 mensen in dezelfde werksituatie zet, een deel wél stress ervaart en het andere deel niet. Het is dus heel persoonlijk. En toch denken veel mensen dat ze stress krijgen van bepaalde dingen, die, als we er wat dieper induiken, niet de échte oorzaken van stress blijken te zijn. Ik kom het ook zo vaak tegen bij de vrouwen met wie ik werk.

Laat me je meenemen in een aantal voorbeelden.  

KEIHARD WERKEN GEEFT MIJ STRESS 

Niet waar (en als je me nu gelijk al door je beeldscherm heen wilt trekken, stick with me ?). Je hoort het in bijna elke sector: we moeten zo hard werken! Maar dat is niet zozeer het probleem. De échte oorzaak van stress en burn-out is dat je te weinig en op de verkeerde manier ontspant.  

In onze kenniseconomie werken we vooral met ons hoofd: we denken veel na, nemen informatie tot ons, bedenken nieuwe dingen, et cetera. En ontspannen doen we inmiddels op dezelfde manier: door Social Media scrollen, Netflix kijken, Whatappen met iedereen… Allemaal dingen waarmee je nog steeds informatie tot je neemt en waardoor je brein dus niet ontspant. Je hoofd blijft actief en vol en dát geeft stress. Ga dus liever een flink stuk wandelen (letterlijk uitwaaien!) of staar gewoon eens uit het raam.  Work hard, relax right.  

MIJN PERFECTIONISME GEEFT ME STRESS 

Deze zou nog kunnen. Maar… nooit op zichzelf. Waarom? 

Perfectionisme kan in extreme vorm stress geven, maar altijd in combinatie met onzekerheid en faalangst. Dan wordt perfectionisme namelijk een manier om geen fouten te maken, geen kritiek te krijgen en dus niet te falen. Met een beetje perfectionisme op zich is niks mis wat mij betreft: de dingen graag goed willen doen is ook een manier van kwaliteit leveren.  

Veel meer stress krijg je als je in een te lage league speelt. Als je dus onder je niveau werkt of als je geen uitdaging meer hebt in je werk en alles op de automatische piloot gaat. Dan krijg je geen burn-out maar een BORE-out. Een onderschat probleem wat ongeveer dezelfde symptomen heeft als een burn-out maar een geheel andere oorzaak. Zeker als je wat intelligenter bent dan gemiddeld, ga je juist slechter presteren wanneer je onder je niveau werkt. Soms kun je zelfs gaan geloven dat je dom bent omdat je bij de meest simpele dingen al fouten maakt. En dat geeft stress. 

Onderzoek dus waar jíj stress van krijgt: heb je (te) veel uitdaging en geeft je perfectionisme in combinatie met onzekerheid en faalangst stress? Of speel je eigenlijk in een te lage league en heb je te weinig uitdaging?  

MIJN MANAGER GEEFT ME STRESS 

Ok, I hate to bring you the news, maar ook deze is niet waar. Écht niet waar zelfs.  

Tuurlijk, je kunt de kriebels krijgen van je leidinggevende. Ook van je collega’s trouwens. Ik heb zelf ook jarenlang voor verschillende managers en met diverse collega’s gewerkt en écht niet altijd de leukste, dus ik weet hoe het is. Maar de irritatie die je voelt naar anderen is vooral een spiegel naar jezelf. En I know, hier wil je waarschijnlijk niet aan, but hear me out.   

Daar waar jij je zo aan irriteert bij anderen, is een stukje in jezelf dat je ofwel niet wilt zien óf waar je (bewust of onbewust) zelf wel wat meer van zou kunnen gebruiken. Een voorbeeld. Stel je leidinggevende is heel dominant. En jij bent dat helemaal niet. Sterker, als je heel eerlijk bent, ben je vooral een volger en laat je misschien ook weleens over je heen lopen. Dus het gedrag van jouw leidinggevende is dan continu een spiegel: hij of zij laat iets zien waar jij misschien ook wel wat van zou kunnen gebruiken. Maar het is altijd makkelijker om je aandacht (en dus je energie) op de ander te richten en te klagen over hoe erg die ander wel niet is of doet, dan eerlijk naar jezelf te kijken en te zien waar je zelf in mag groeien.  

En dat betekent niet dat je net zo dominant hoeft te worden als die ander, maar een klein beetje dominantie kan wellicht geen kwaad. En die spiegel waar je niet in wilt kijken, is als een strandbal die je continu onder water probeert te duwen. En dat geeft stress. Niet zozeer die ander.  

DE VERANDERINGEN OP MIJN WERK GEVEN MIJ STRESS 

I hear you! Voor bijna iedereen voelt deze als waar. In mijn vroegere werk als HR-manager heb ik ook zo vaak veranderingen meegemaakt die me (dacht ik) enorm veel stress gaven. Ik heb in die periode zelfs met een burn-out thuis op de bank gezeten. En misschien geldt dat voor jou ook wel. Maar, hoe lastig deze boodschap misschien ook is, dat is niet de échte oorzaak van jouw stress. Waarom? Stress komt nooit door de veranderingen zelf, maar door wat jij erbij denkt of voelt. Oftewel, hoe je er zélf naar kijkt.  

Stel je voor, er wordt een reorganisatie aangekondigd op je werk. Je overweegt al langere tijd om iets anders te zoeken want je bent inmiddels wel een beetje uitgekeken op je baan. De reorganisatie is dus goed nieuws! Want misschien ontstaan hierdoor wel nieuwe functies en als jouw functie vervalt en er is niks passends, dan kun je er vast met een regeling uit. Je ziet het wel. Er is in ieder geval geen reden voor stress. 

Of je bent enorm gehecht aan je baan, je zit al jaren op dezelfde plek en houdt van voorspelbaarheid en structuur. Een reorganisatie?? Wat gaat er dan precies veranderen, is er straks nog wel plek voor mij, wat als ik niks anders vind… Er ontstaat acuut kortsluiting in je hoofd: stress dus! Maar dit komt niet door de verandering zelf maar door hoe jij ernaar kijkt. Welk verhaal vertel je jezelf?  

En natuurlijk kan het zo zijn dat je inderdaad je baan verliest en niet meteen iets anders vindt. Maar de stress ontstaat al daarvoor: met de angst voor het onzekere dat je invult met een doom-scenario. En dat doe je uiteindelijk echt zelf. Je kunt er namelijk ook een ander verhaal van maken. Maar we zijn vaak gehecht aan het rampscenario, want dan kan het alleen maar meevallen, toch? Maar dan heb je de stress al te pakken.  

 

En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan met veelgehoorde oorzaken van stress. (Misschien heb je er zelf ook nog wel een paar die ik hier niet heb genoemd, feel free to leave a comment!) 

En ik wil niet zeggen dat de stress die jij ervaart niet echt is, laat dat helder zijn. Maar mijn punt is: 

 

Je krijgt vooral stress van jezelf.  

 

En dat is slechts nieuws en goed nieuws tegelijkertijd. 

Waarom is dit slecht nieuws? Omdat dit niet het meest sexy antwoord is en misschien ook niet wat je wilt horen (you might wanna shoot the messenger right now ?). 

Het goede nieuws is: op het moment dat je stress krijgt van jezelf, ben jíj ook degene die er wat aan kan doen! 

 

En misschien zie je nog niet direct de oplossing voor jouw situatie. Of wil je weten wat bij jou de onderliggende oorzaak is van je stress. Stuur me een bericht, dan kijken we er samen naar.  

 

Want ik gun het je enorm om op zo’n manier naar de wereld te kunnen kijken of andere dingen over jezelf te geloven, zodat je geen stress meer ervaart! En als er iemand is die vroeger dacht dat ze stress kreeg van anderen of dingen buiten zichzelf, dan ben ik het wel. Maar geloof me, de sleutel ligt in jouw handen.  

En dat vraagt ook om moed. Moed om eerlijk naar jezelf te kijken, naar hoe jij de wereld ziet en wat jij over jezelf gelooft. Ben je bijvoorbeeld onzeker en leef je met de angst of overtuiging dat je niet goed genoeg bent (wat overigens heel veel mensen hebben), dan is elke kritische opmerking een bevestiging hiervan en dat geeft voortdurend stress. En dat veranderen vraagt dus om moed. Maar je hoeft het niet alleen te doen.  

 

Wil je weten wat ik voor je kan betekenen? Stuur me een persoonlijk bericht en we kijken samen waar jij precies tegenaan loopt, wat je écht nodig hebt en of ik de juiste persoon ben om jou daarbij te helpen. Voel je dat deze uitnodiging voor jou is? Wacht dan niet te lang en stuur me een bericht of boek een gratis coachcall. Ik help je graag.  

 

Liefs, Christine