De uitnodiging

Een paar weken geleden schreef ik mijn intentie op voor deze maand: terug naar de basis. Zowel in mijn bedrijf, in ons gezin als in ons huis. Ik had het gevoel dat ik weer even orde op zaken mocht stellen, mocht stilstaan bij wat ik belangrijk vind, vertragen, rust vinden en nadenken over de komende periode. Februari had vooral in het teken gestaan van mijn Female Empowerment Event op 8 maart, wat voor mij in meerdere opzichten next level was, dus ik voelde heel duidelijk de behoefte om weer even terug naar mezelf te gaan.

Little did I know

Dat we amper een week na mijn event met ons hele gezin thuis zouden zitten, alle privé afspraken uit de agenda gehaald zouden zijn en we na moesten denken over de verdeling van taken, dat had ik toch niet kunnen voorspellen. Maar terug naar de basis is het zeker. ? En als ik kijk naar wat deze periode op grotere schaal betekent, gaat dat volgens mij ook over terug naar de basis. Niet alleen op individueel niveau maar juist ook collectief.

Dat 2020 over transformatie zou gaan dat wisten we al, en ook dat er verandering zou komen in de manier waarop we dingen deden. Maar dat het zo plotseling en groots zou zijn, dat heeft niemand zien aankomen denk ik. En misschien maar goed ook.

Ik spreek vrouwen die zich ineens afvragen of het werk dat ze doen nou wel zo impactvol is, in hoeverre het écht bijdraagt aan een betere wereld. Vrouwen die stilstaan bij wat ze nou écht belangrijk vinden in hun leven. Die ineens gaan nadenken over waar ze zelf blij van worden, of wat goed voor ze is. Vrouwen die tot voor kort volledig werden geleefd, in de ratrace zaten, en zich nu bewust worden in welke mate hun leven op de automatische piloot ging en hoe onbewust het leven eigenlijk aan hun voorbijging. En misschien herken je dat.

Want hoe vaak stond jij voorheen stil bij je eigen leven? Bij het werk wat je doet en de impact daarvan? Hoe bewust was jij bezig met jezelf? Had jij je verlangen helder? Misschien wilde je dingen wel anders maar ontbrak het je aan urgentie, aan de noodzaak om dingen anders te gaan doen?

Urgentie

Want urgentie heb je nodig wanneer je dingen anders wilt gaan doen; je rent pas naar buiten als je huis in de fik staat. En urgentie kun je zelf creëren of het ‘overkomt’ je, zoals bij een ontslag of burn-out en zoals we nu zien heel duidelijk zien met het Corona virus. Waar tot voor kort dingen absoluut niet mogelijk leken of veranderen moeizaam ging (kijk bijvoorbeeld naar het onderwijs), blijken heel veel dingen ineens wel mogelijk en doen we op grote schaal dingen anders. Hoe dat komt? De urgentie is supergroot! En je ziet ook meteen dat mensen die de risico’s onderschatten, die de urgentie dus niet zien, gewoon op dezelfde voet verder gaan en niks veranderen.

Urgentie dus. Ik denk dat de urgentie waar we nu mee te maken hebben, uiteindelijk een groot cadeau is. Want hoe we ons leven leefden, hoe we met de aarde omgingen, hoe alles gemaximaliseerd moest worden…, in mijn ogen was het simpelweg niet langer houdbaar. Alleen al economisch gezien was het duidelijk dat er iets moest gaan gebeuren.

Uitnodiging

En hoewel ik niet zo geloof in ‘alles heeft een reden’, stel ik mezelf wel altijd de vraag:

Wat is hierin de uitnodiging?

Wat vraagt het van mij?

Een super krachtige vraag die juist nu zo waardevol is om jezelf te stellen. Want realiseer je dat in een situatie zoals deze, dingen ook worden uitvergroot, in ons allemaal. De mooie dingen en de minder mooie dingen. Je ziet mensen die ineens de hele wereld willen helpen en je ziet mensen die alleen aan zichzelf denken. Mensen die preventief in quarantaine gaan en mensen die doen alsof er niks aan de hand is. En zonder daarover te oordelen, kijk gewoon eens eerlijk naar jezelf: Hoe ga jij hiermee om? Wat vraagt het van jou? Waar zit voor jou de uitnodiging? Misschien mag je meer aandacht geven aan je gezin en vraagt het om bewuster te gaan leven. Misschien vraagt het van jou om beter voor jezelf te gaan zorgen. Misschien vraagt het om niet langer van de angst weg te lopen maar het liefdevol aan te kijken zodat het zijn grip op je verliest.

Wat het ook voor jou is, ik wens je veel inzicht en vooral veel mildheid toe. Mildheid naar jezelf en ook naar anderen. Want nogmaals, dingen worden uitvergroot in deze tijd en dat roept soms weerstand op. Weet dat het erbij hoort. En sta stil bij de uitnodiging hierin. Want die brengt groei. Die brengt je terug naar de basis. Die brengt je dichter bij jezelf.  En dat gun ik iedereen.

Liefs, Christine