Innerlijke criticus

Vanmorgen had ik een mooi gesprek met een jonge vrouw die enorm worstelt met het kritische stemmetje in haar hoofd: niks is goed genoeg, alles had beter gekund. Haar eigen innerlijke criticus dus. En dat stemmetje is maar niet stil te krijgen… Waar ze flink van baalt natuurlijk. En met alle kennis die ze in persoonlijke ontwikkeling heeft opgedaan zou ze toch in staat moeten zijn om die criticus de mond te snoeren? Maar het lukt niet… en daar vindt de innerlijke criticus natuurlijk ook weer van alles van…

Beschermengel

Herkenbaar? Voor mij absoluut. Mijn innerlijke criticus stond lange tijd ook in mijn leven op hoog volume te tetteren en ergens geloofde ik dat alles waar hij mee kwam nog waar was ook. En dat is nou precies het punt: we denken dat we die stem ‘zijn’. De innerlijke criticus ontstaat al heel vroeg in ons leven, als we onszelf proberen te beschermen tegen kritiek van anderen. Die afwijzing van de  buitenwereld willen we voorkomen en dus wijzen we onszelf af. Onze criticus wil ons dus vooral beschermen maar doet dat lang niet altijd (of zeg maar gerust meestal niet) op de meest prettige manier. Daarom noemen we ’m ook innerlijke criticus en niet innerlijke beschermengel of feel-good coach. 🙂

Krijsend kind

Je criticus vertelt je aan de lopende band wat je allemaal wat je niet kunt, wat je niet goed doet, of –erger nog- dat je niet goed genoeg bent. Als je een sterke innerlijke criticus hebt (en dat hebben veel vrouwen), kun je zo aan hem gewend zijn, dat je’ m niet eens bewust hoort. Soms schiet de kritiek in minder dan een seconde door je hoofd. Het geeft je direct het gevoel dat je tekort schiet, niet goed genoeg bent, angst om te falen of een neerslachtig gevoel. Maar de innerlijke criticus proberen te onderdrukken werkt niet. Hij zal dan alleen maar harder zijn best gaan doen om gehoord te worden. Zoiets als een kind dat middenin de supermarkt krijsend op de grond ligt… yep, you get the picture, right?

In gesprek

De criticus de mond snoeren helpt dus niet. Je kunt dan ook beter met hem in gesprek gaan. Dat kun je alleen doen of met de hulp van een coach. Ga zitten op een rustige plek, sluit je ogen en neem even de tijd om tot jezelf te komen. Dan verwelkom je je innerlijke criticus. Wees nieuwsgierig, mild, veroordeel hem niet en ga geen discussie aan. Stel open vragen. Vraag wat hij voor je wil doen. Waarom hij je kritiek geeft, wat hij daarmee wil bereiken. Waarschijnlijk wil hij voorkomen dat er iets mis gaat in je leven, dat je niet bereikt wat je wilt, of dat je teleurgesteld wordt. Kortom: hij probeert je te beschermen voor verdriet. Want de innerlijke criticus is uiterst bezorgd dat we niet slagen en niet geaccepteerd worden.

Overtuigingen

Door hem alle ruimte te geven om zijn ideeën met je te delen, krijg je veel inzicht in jouw eigen overtuigingen. Bijvoorbeeld de overtuiging dat je perfect moet zijn of dat je geen fouten mag maken. En vervolgens kun je die vervangen door andere overtuigingen. Overtuigingen die je verder helpen. Je brein gelooft wat het vaak hoort (van anderen of van jezelf in gedachten), dus het helpt om deze nieuwe overtuigingen vaak tegen jezelf te zeggen. Welk verhaal vertel jij jezelf?

Heb je last van je innerlijke criticus en kun je hierin wel wat hulp gebruiken? Neem dan gerust contact met me op.